Söze ne hacet,
Zaten suya yazılır,
Kül rengi bir yalnızlık.
Ya da tozunda bir gri.
Karanlığı ise hep naza çeker.
Göstermez dağlarını.
Ve ay, güneş ile kavuşamaz.
Hep susar,
Göstermez karanlık yüzünü.
Aldatır üstelik bizi,
Karanlığı kötü diye.
Sessiz ve güzel,
Suya yazı yazar gibi.
Ay ve güneş,
Kavuşamayan iki sevgilidirler.
Karanlığı gördüğümüzde,
Kavuşacaklar küllerinde.
Söze ne hacet,
Suya yazılmış gibi.
Tozunda bir gri...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder