Tek Bir Yudum ve Yıldızlar

bazen sözler anlamsızlaşır,
bu soğuk çöl gecelerinde.
soğuk biraz acımasız olur sanırım.
hatta çöl kelimesi bile.
serin bozkır gecelerinde.
tek bir yudum ve yıldızlar.
tarladaki ağaç hışırtıları
ve dostlar...
tek bir yudum ve yıldızlar.
her bir birey suskun ve umutlu.
zaman zaman mırıldayan bir dil.
mırıldanma çok basit bir kelime.
ağıt dolu bir şarkı ve gözyaşı.
tek bir yudum ve yıldızlar.
üç beş yıldız parıldar ve biz bakarız.
çok az üç beş...
tüm galaksi önümüzde.
ileride bir uçak geçer.
yanıp söner ışıkları...
kimse görmez benden başka.
tek bir yudum ve yıldızlar.
hatta o uçaktaki yolcular...
ülkenin uzak ve büyük şehrinden gelenler.
ve özlediklerim...
hiç biri yok o uçakta.
tek bir yudum ve yıldızlar.
sus be çocuk...
sadece seyret yıldızları ne olur...

Melodinin Günlüğü

Bir melodi çalıyordu ben pencereden göğe bakarken,
Gözlerin geldi aklıma,
Yepyeni bir arabanın parlaması gibi.
Kendimi bakmaktan alamıyorum.
Bir melodi çalıyor hala ben göğe bakarken,
Aynı kokunu duyduğum ilk gün gibi.
Tertemiz bir hava, bir orman...
Ve yemyeşil bir gün ya.
Ciğerlerim açıldığından beri.
Çalıyor inatla melodi kalbimi, ben göğe bakarken,
Ellerin gibi, hem ne var ellerinde böyle,
Yumuşacık bir pamuk...
Tutuyor bir kalem ve yazıyor ince ince,
Melodinin günlüğü,
Dinleyelim gel, şu güzel melodiyi ve göğe bakalım.
Uzun uzun göğe bakalım.
Şair gibi yapalım,
Duralım, göğe bakalım,
Uyutmam, sabaha kadar konuşurum,
Herkes uyusun biz göğe bakalım...

Biraz

Her zaman gülünmez ki,
Bazen ağlamak gerekir.
Hem ben de ağlardım biraz.
Biraz biraz, hayatta her şeyden biraz.
Sürekli gülerdim biraz.
Gevşerdi bazı organlarım biraz.
Ağlarım ben de biraz.
Herkes ağlar biraz.
Ağlamazlar belki.
Ama bilmez onlar,
Ağlamayan anlamaz gülmekten biraz.

Sana seni anlatamam ki,
Bazen sensizliği bilmen gerekir.
Gözlerin, şaşırtır biraz.
Ellerin sakinleştirir biraz.
Ve duyduklarım güldürür biraz.
Gevşetir iç organlarımı biraz.
Hep gülerim ben biraz.
Sensizlik sürekli karşımda,
Bilirim çok zordur biraz.
Ağlarım ben de biraz.
Herkes ağlar biraz.
Ağlamazlar belki
Ama bilmez onlar,
Ağlamayan anlamaz gülmekten biraz.

Ayılıyorum ben de biraz,
Yüzler, gözler ve çeşit çeşit insanlar.
Her şey değişkenmiş biraz.
Ağlamalı bu insanlar biraz.
Anlasınlar gülmekten biraz.
Bir Bomonti anlatır seni bana biraz.
Gülerim ben de biraz.
Herkes güler biraz.
Gülmezler belki.
Ama bilmez onlar,
Gülmeyen anlamaz ağlamaktan biraz.

Hep Hikmet

Dev bir çınar,
Çıkamadı o limana.
Ve soğuk kış gecelerinde,
Buldu sarı sıcak bir oda.
Selam verdi...
Mavi gözlü dev
Sadece inandıkları,
Dünya meseleleri
ve aşk...
Bir kız çocuğu,
Ve Japon balıkçısı
Ancak anlamadılar,
Benerci hariç.
Oda kendini öldürdü.
Soğukta bir mezar
Ve mavi gözler
Hala etkisi altında
Hala ben...
Hala Nazım...
Hep Hikmet...